Ministranci

W naszej parafii

Grupa ministrantów, liczy ponad 20 chłopców w różnym wieku.
Jednak może i Ty chciałbyś powiększyć zaszczytne grono osób posługujących przy ołtarzu Pańskim.
Jeśli tak to zapraszamy Cię na zbiórki ministranckie
w każdy piątek o godz. 17.00

Czy od razu można zostać ministrantem?

O nie… Tak jak do pełnienia innych ważnych funkcji trzeba się również przygotować, aby zostać ministrantem. Ministranci, którzy przeszli okres próbny są uroczyście przyjmowani do grona Służby Liturgicznej poprzez błogosławieństwo do tej funkcji.

Czy wiesz skąd pochodzi słowo ministrant?

Ministrant (od łacińskiego ministro, -are; -avi; -atum – służyć, posługiwać, pomagać) – w Kościele katolickim nazywa się tak osobę posługującą przy celebracji Mszy oraz przy sprawowaniu pozostałych sakramentów i sakramentaliów.

Co daje służba ministrancka?

Pozwala być bliżej Jezusa Chrystusa
pozwala głębiej zrozumieć Mszę Świętą
poznać służyć w sposób bezpośredni we Mszy Świętej, a przez to bardzie czynnie w niej uczestniczyć
wspólne piątkowe spotkania, które są dla nas źródłem radości
wspólne wyprawy

O czym każdy ministrant, lektor powinien pamiętać!

Ministranci i lektorzy służący przy ołtarzu, powinni być w stanie łaski uświęcającej, aby móc zawsze przyjąć Pana Jezusa do swego serca
Ministranci i lektorzy starają się przyjść wcześniej do kościoła, aby przygotować się przed Mszą Świętą, czy też nabożeństwem
Ministranci i lektorzy przed wejściem do zakrystii powinni pamiętać o przywitaniu się z Panem Jezusem
Ministranci i lektorzy starają się przychodzić na służenie nie tylko w niedzielę i święta, ale również w ciągu tygodnia na wyznaczone dyżury
Najstarszy lektor, albo ministrant rozdziela pomiędzy innych ministrantów pełnione funkcje podczas Mszy Świętej

Patron Liturgicznej Służby Ołtarza

Św. Dominik Savio żył w latach 1842-1857. Urodził się 2 kwietnia 1842 roku w pobliżu Turynu w wiosce Riva di Chieri. Rodzicami jego byli: Karol Savio – rzemieślnik i Brygida Gajato – wiejska krawcowa. Chrzest święty Dominika odbył się tego samego dnia. Dnia 8 kwietnia 1849 roku w samą Wielkanoc przyjął pierwszą komunię św. Ze strony księdza proboszcza był to akt wielkiej odwagi, gdyż w owych czasach panowało jeszcze przekonanie, że do sakramentów świętych pokuty i ołtarza należy dopuszczać w wieku znacznie późniejszym. O jego dojrzałości świadczą postanowienia, jakie z okazji tej uroczystości napisał w swojej książeczce do nabożeństwa:

będę często spowiadał się i przyjmował Komunię świętą, ilekroć mi na to zezwoli mój spowiednik
będę święcił dzień święty
moimi przyjaciółmi będą Jezus i Maryja
raczej umrę aniżeli zgrzeszę

Kiedy Dominik miał zaledwie 5 lat już usługiwał do Mszy Świętej. Bywało nieraz, że nie mając zegara, przychodził wcześnie do kościoła. Wtedy klęczał przed drzwiami i modlił się choć nawet w czasie deszczu i śnieżyc. Do szkoły miał daleko. Musiał przemierzać w tą i z powrotem do 8 kilometrów drogi. Mimo tego był zawsze punktualny. Dominik był prawdziwym aniołem opiekuńczym „oratorium”.

Bawił się z kolegami w czasie przerwy, lecz w pewnym momencie przerywał na krótką chwilę grę i prowadził chłopców do kościółka. Dominik często nawiedzał Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Jego nauczycielem był św. Jan Bosco. Późną jesienią roku 1856 zaczął odczuwać wysoką gorączkę. Św. Jan Bosco wezwał lekarza, ten orzekł chorobę płuc, bardzo już zaawansowaną. Kiedy Dominik żegnał św. Jana i kolegów ze łzami w oczach powiedział : „Ja, już tu nie wrócę” – tak też się stało. Męczył się jeszcze kilka miesięcy. Dnia 9 marca 1857 roku, zaopatrzony Sakramentami świętymi, kiedy ojciec czytał mu modlitwy o dobrą śmierć, chłopiec zawołał: „Do widzenia, ojcze! Do widzenia! O, jakie piękne rzeczy widzę!” i zmarł. W 1933 papież Pius XI nazwał go „małym świętym” i „gigantem ducha”. W 1950 papież Pius XII ogłosił go błogosławionym, a w 1954 zaliczył Go do grona świętych.
Jego święto obchodzimy 9 marca, jest On opiekunem Służby Liturgicznej.

Czy wiecie, że…
Święto Ministranta obchodzone jest co roku w niedzielę Chrystusa Króla Wszechświata.

„Kiedy mali chłopcy i młodzieńcy pełnią służbę ołtarza z radością i entuzjazmem, dają swoim rówieśnikom wymowne świadectwo doniosłości i piękna Eucharystii”.

(Jan Paweł II)